Bazi sevgiler uzun soluklu bile olsa evrende her zaman
bir sifira karsi
isik karanliga karsi
varlik yokluga karsi
hayat ölüme karsi kaybetmek zorundadir
babannemin son gunlerini gorebilmek icin evine gittigimde hayattan vazgecmis haldeydi , tum yasam enerjim ve gencligimle elini tutup ona moral vermeye cabalarken bir savas yasanmisti aramizda , onun vazgecmisligine karsi mucadele ediyordum gencligimin tum kibiriyle, pes etmemeliydi yasamaliydi , yasli inadiydi bu yaptigi yasamak istemiyordu , bizlere yuk olduguna dair sacma bir inanci vardi ve gitmek istiyordu . Ne kadar da sacmaydi bana kalsa ( o an icin )
elini oksarken onu yasama dogru asilmaya calisiyordum oysa elini kurtarmak derdindeydi .
hesaplar kitaplar yapilmisti , bir bildigi vardi ve artik gitmesi gerektigine inaniyordu
ve gitti
yasam yenildi
genclik yenildi
isik yenildi
varlik yenildi
1+1=0 idi , degismedi!
23 Ocak 2013 Çarşamba
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder