
İzlanda yapımı bu depresif ve etkileyici film için söylenecek çok şey var. İlk anda agzıma gelen ergen depresyonu tadı da dahil olmak üzere izledikçe derinleşen ,acıtan ,etkileyen bir film oldugu.Sigur Ros finalde darmadagın eden müziklerinden biriyle yine canınızı acıtıyor sanki yeterince acıklı degilmiş gibi final.Oyunculuklar harika ,dilin yabancılıgı bile hafifletmiyor acıtan oyunculuk performansının izlerini.Başta dedigim gibi depresif ve nihilist aforizmalar ardı arkasına gelse de kafadaki yargılarınızı bir kenara bıraktıgınızda filmin etkisi sarıyor sizi,söylenen cümleler hep dogru ,filmden alıntılamak gerekirse;
" dibe battıkça gerçekliğin acımasızlığıyla başbaşa kalırız ".
Finalinde müziğin de etkisiyle apışıp kaldıgım filmler serisine ekledim bunu da.

2 yorum:
Şu içini acıtan filmlerin ve müziklerin listesini paylaşsan blogunda beni ne kadar mutlu edeceksin Nuri biliyor musun?
izlandanın da bokunu çıkarın triplere bağlayın kendinizi, küçük burjuva olmak için uğraşın didinin, ama herşeyi dibine kadar kazıyın.
Yorum Gönder