
Her yolun bi sonu var biliriz....20'li yıllarda başlayan bu göçebe serüven, bu aidiyeti eksik serüven nihayete erdi...Nuriye Özlü ...Nuriye Peker , abla nuru ,nonu...ya da her ne diye çağırılırsa...artık ebedi isitiratgahında...Gözümüzün nuru,mahellesinin gülü 82'lik genç kızımızı yitirdik...Suyun öteki yanından ,beriki yanına .gizli kapaklı kalmıs hikayeleri ile büyümüş bir neslin kadını Nuriye hanım'ın son yolculugu...Ata topraklarından sürülmüş bir cemaatin gençkızı...hiçbir yere ait olamamanın sessizliği ve içe kapanıklığı ile müthiş çalışan bir dimağın yarattıgı mizahın insanı babannem ! Genc yasta dul kalmanın vakarı son anında bile üzerindeydi...hanımağamız...bitanecik Nuriye'miz....artık aramızda değil...bir bahar gecesi aramızdan ayrıldı...iki yana örülmüş saçlarını da aldı ve gitti....ne oranın nuriyesi ne de buranın Nonu'su yok artık...koca bir mahalleyi öksüz bıraktı ve gitti...80 yıldır dimdik ayakta durdu antik bir çınar gibi ...azraile meydan okudu dimdik ayakta...azrail önce yere düşürdü sonra da aldı bizden...
loreena mc kennit in dickens dublin's the palace adlı eserinde bir söz vardı çevirmeden alıntılıyorum babanneme ithafen ;
"..maybe i can find a place
and call it ;home !.."
3 yorum:
olayı tam manasıyla idrak etmek için ilk bayram sabahını bekliyorum hısım anca o zaman oturcak taşlar yerine... neyse...
TAMAMEN KATILIYORUM.CUMHURİYETİN İLK YILLARINI YAŞADI HENÜZ ÇOCUKKEN.ON İKİ YIL EVLİ KALDI,KALAN ZAMANINDA İKİ OĞLUNUN YÜKÜNÜ OMUZLARINDA TAŞIYARAK.TÜM MÜBADELE İNSANLARININ YAŞADIĞI ACILARDAN OLMALI ARABAMDA DİNLEDİĞİM RUMCA EZGİLERDEN HOŞLANMADI HİÇ.BELKİ YAŞADIKLARINI OLABİLDİĞİNCE YETERLİ GÖRDÜ,BELKİ DE BİZE FAZLA AĞIRLIK OLMAMA ADINA FİNALİ ÇABUKLAŞTIRDI.OYSA BİZ ONUNLA BİRLİKTE YAŞAMAKTAN SON DERECE MUTLUYDUK EVLATLARI OLARAK.HOŞÇA KAL MÜBADELE KÖYÜNÜNÜN ABLA NURU SU,"HOŞÇA KAL GÖZÜMÜN NURU,HOŞÇA KAL".....
Bülent Özlü...
Yorum Gönder